Kathedraal Notre-Dame Rouen
Hotels Rouen:
- Hotels Rouen
- Ibis Mercure Novotel Rouen (Beste prijs garantie)
De Notre-Dame te Rouen behoort tot de bekendste kathedralen van Frankrijk. Het gotische bouwwerk is verrezen op de plaats van een Romaanse voorganger uit de elfde eeuw. Alleen de crypte van de romaanse kerk is gedeeltelijk behouden. In de twaalfde eeuw hebben diverse vergrotingen en verbouwingen plaats gevonden. Een stadsbrand verwoest het bouwwerk grotendeels in 1200. De rond 1150 gebouwde Saint-Romain toren heeft deze ramp goed doorstaan. Het linkerzijportaal van de façade en een gedeelte van het schip zijn eveneens behouden. De herbouw van de kathedraal wordt in 1240 voltooid.
De façade van de Notre-Dame te Rouen met de aangrenzende Saint-Romain toren en botertoren
In de Notre-Dame vinden tot de zestiende eeuw diverse ingrijpende verbouwingen plaats. Daardoor is er geen sprake van homogeniteit. Vooral het contrast tussen de aan de westgevel grenzende zijtorens is enorm. De twaalfde-eeuwse Saint-Romain toren is het oudste, uitgezonderd de in stijl afwijkende bovenbouw uit de vijftiende eeuw. In vergelijking met de rijkelijke versierde botertoren (Tour du Beurre) is deze vroeg gotische toren sober. De botertoren is tot stand gekomen tussen 1488 en 1506 in de toen gangbare laatgotische stijl. De naam verwijst naar de heffing op de consumptie van boter tijdens vastentijd, waarmee de bouw gedeeltelijk is betaald.
De westelijke façade is tussen de twaalfde en de veertiende eeuw gebouwd. De fijn versierde posten en bogen van de zijportalen zijn rond 1200 gehouwen. Hun gebeeldhouwde timpanen dateren uit het begin van de dertiende eeuw. Het rechtertimpaan heeft de steniging van Stephanus als onderwerp en het linker de onthoofding van Johannes de Doper en de dood van Johannes de Evangelist. Aan de gevelwanden boven de zijportalen zijn in de veertiende en de vijftiende eeuw rijen beelden, vensterwerk en wimbergen toegevoegd. Het centrale portaal is sterk geaccentueerd, mede dankzij de enorme opengewerkte wimberg erboven. Deze ingang stamt uit het begin van de zestiende eeuw. Het timpaan is in 1562 ernstig beschadigd door beeldenstormers, maar een sculptuur met de boom van Jesse is behouden. De serie doeken die Monet schilderde van de westgevel hebben bijgedragen aan de naamsbekend van de kathedraal.
Portail des Libraires
Het exterieur van de Notre-Dame herbergt nog verschillende andere interessante bezienswaardigheden. Daartoe behoren zeker beide gevels van het dwarsschip. Zij dateren uit het begin van de dertiende eeuw, maar tussen 1281 en circa 1330 zijn hun middenstukken vernieuwd. De belangrijkste inspiratiebron voor deze moderniseringen vormen de transeptgevels van de Notre-Dame in Parijs. Terwijl de Parijse transeptgevels vlak aandoen is er in Rouen sprake van een uitgesproken dieptewerking. Duidelijk naar voren gehaalde steunbeertorens flankeren het middendeel en maken evenals de wimberg onderdeel van de voorste laag. De achterste laag wordt gevormd door de deur, het timpaan erboven, maaswerk van het triforium en het roosvenster. De combinatie van dieptewering met elegante traceringen en talrijke verfijnde sculpturen zorgt voor een zeer levendig geheel. Beide gevels herbergen een prachtig portaal. De noordportaal ( Portail des Libraires) dateert uit het einde van de dertiende-eeuw en de zuidportaal (Portail de la Calende) uit het begin van de veertiende eeuw. De voetstukken van de posten zijn voorzien van vierpassen waarin zich fraaie bas-reliëfjes bevinden. De timpaan van het noordelijke portaal heeft het Laatste Oordeel als thema en het zuidelijke timpaan de lijdensweg van Christus. De beelden in hun booglijsten zijn eveneens bijzonder.
De enorme vieringtoren (de centrale toren) is gebouwd in de dertiende eeuw en verhoogd in de zestiende eeuw. Sinds 1876 vervangt een hoge gietijzeren torenspits een door bliksem verwoeste houten spits.
De voetstukken van de posten van de Portail des Libraires
Interieur Notre-Dame Rouen
Het interieur van de Notre-Dame is indrukwekkend. De afmetingen zijn groots; de lengte bedraagt 137 meter en de breedte 24 meter. De architectonische vormgeving is monumentaal, zonder oog te verliezen voor detailles en zorgvuldige afwerking. Schitterende beeldhouwwerken, glas-in-loodramen en vrijstaande kunstwerken (waaronder grafmonumenten) complementeren het geheel.
De gewelven van het vroeg gotische schip zijn 28 meter hoog en de breedte bedraagt 11 meter. Het schip heeft vier verdiepingen; hoge bogen, een uitsparing voor een galerij, triforium en lichtbeuken. De in de opstand voorziene galerij is vreemd genoeg niet gerealiseerd in de zijbeuken. Een gewelf tussen de begane grond en de galerij ontbreekt namelijk, met enorm hoge zijbeuken als gevolg. Vermoedelijk geven vrijstaande colonetten de aanzet van een aanvankelijk gepland gewelf aan. Toch is het niet uitgesloten dat deze colonetten slechts om decoratieve redenen zijn gerealiseerd. De kapellen aan de zijbeuken zijn aan het einde van de dertiende eeuw gebouwd. Enkele bevatten nog glas-in-loodramen uit de dertiende en de vijftiende eeuw.
Escalier de la Librairie
De gevelwanden van het transept (dwarsschip) zijn tussen 1280 en 1335 vernieuwd. Ze zijn voorzien van mooi veertiende-eeuws beeldhouwwerk, een hoge lichtbeuk en een groot roosvenster. De glas-in-loodramen van het linker roosvenster stammen uit de veertiende eeuw. Tegen de linkergevelwand, in het westelijke zijschip van het transept, bevindt zich de schitterende Escalier de la Librairie. De oudste traparm dateert uit de vijftiende eeuw. De rechter kruisbeuk (het gedeelte rechts van het koor) is uitgerust met mooie glas-in-loodramen uit de veertiende eeuw (Pinksteren) en de zestiende eeuw (Legende en panegyriek van de Heilige Romanus).
De kooromgang van de Notre-Dame te Rouen
De architectuur van het dertiende-eeuwse koor (ingewijd in 1237) is bijzonder elegant. In de kooromgang zijn ook de interessantste glas-in-loodramen te bewonderen. Het betreft vijf exemplaren uit de dertiende eeuw. De Mariakapel, de enorme kapel op de middenas, is rond 1310 aan de kooromgang toegevoegd. Deze kapel is uitgerust met glas-in-loodramen uit de veertiende en de vijftiende eeuw en enkele mooie graftombes. Het praalgraf in renaissancestijl voor Louis de Brézé, de echtgenoot van Diana de Poitiers, wordt toegeschreven aan Jean Goujon (circa 1510-1568). Rond het koor staan de praalgraven van de Normandische vorsten Rollo (reproductie uit de negentiende-eeuw), Willem Langzwaard (14de eeuw), Richard Leeuwenhart (eind 13de eeuw) en Hendrik de Jongere (13de eeuw).
